Gastos Deducibles no IRPF no 2022

Os criterios que a Facenda Pública establece para considerar que un desembolso económico pode ser considerado como gasto deducible son:

• Deben ser gastos vinculados á actividade económica realizada polo autónomo ou que estén “afectos” á mesma”.
• Deben encontrarse convenintemente xustificados mediante as correspondentes facturas. En ocasións poidan valer recibos.
• Deben estar rexistrados contablemente polo autónomo nos seus correspondentes libros de gastos e inversións.

Destes tres criterios o mais peculiar é o primeiro, xa que para determinadas partidas de gasto o autónomo deberá demostrar que corresponden a súa actividade profesional e non a súa vida privada. Esto ocorre por exemplo coa vivenda propia se alí se desenvolve a actividade, sendo necesario determinar o porcentaxe do gasto que se poida afectar á actividade e o que no.

Nos anos 2014 e 2015 a Facenda Pública, na súa loita contra o fraude e na necesidade de recaudar mais, veu sendo mais esixente á hora de considerar se un gasto é ou non imputable ao negocio.

Ten en coenta que todo gasto relacionado coa actividade empresarial ou profesional é deducible, ainda se deberá xustificar, polo que conven documentalos e levar o libro de gastos explicando ao detalle de cada factura para que no caso de ter unha inspeción se poida expoñer todo adecuadamente. 

En canto ao segundo requisito, é o que está detrás de esa sana costumbre dos autónomos de pedir factura de todo.

En canto aos tickets ou facturas simplificadas, en principio poderían ser esos “documentos equivalentes” á factura para xustificar a realidade do gasto, non obstante, nos tickets non se inclúe toda a información obrigatoria que establece o art. 6 do Regulamento de Facturación, nin sequera se identifica o destinatario do documento. Non obstante, e segundo conclúe a sentenza, a Administración tributaria non podría basarse únicamente no incumplimiento da formalidade da factura para rechazar un gasto como deducible, senon que compete á propia Administración o xustificar a inexistencia da correlación do gasto cos ingresos do profesional autónomo, ou ben a inexistencia do gasto en sí para poder rexeitar a deducibilidade do gasto.

Por tanto, para poder admitir un gasto como deducible, mais alá de que se documente mediante factura ou tickets, sería necesario que dito gasto cumplise os seguintes requisitos:

• Que existise realmente.
• Que se poida demostrar que é necesario para a actividade e está relacionado coa obtención de ingresos propios da actividade na que se pretende deducir.
• Que esté oportunamente recollido nos libros contables aos que esté obrigado o profesional-autónomo.

Ahora ben, si ademais de cumprir os anteriores requisitos, o gasto se documenta formalmente mediante unha factura conforme ao Regulamento de Facturación, Facenda pondrá moitos menos problemas para  a súa deducibilidade que si o mesmo gasto se documenta mediante tickets. Non obstante, os Tribunais están sendo sensibles con este tema nas últimas sentencias, e van mai alá da formalidade do gasto na factura, sendo suficiente con demostrar o cumprimento dos anteriores tres requisitos para entender que dito gasto sería deducible fiscalmente.

A continuación relacionamos os gastos mai habituais que debe considerar o autónomo, seguindo a relación establecida por Facenda:

• Consumos de explotación: compras de mercadorías, materias primas e auxiliares, combustibles, elementos e conxuntos incorporables, envases, embalaxes e material de oficina. O consumo do exercicio calculase de acordo á seguinte fórmula: Consumos = existencias inicias  + compras  - existencias finais.

• Soldos e salarios: pagos aos traballadores en concepto de sueldos, pagas extraordinarias, dietas y asignaciones para gastos de viajes, retribuciones en especie, premios e indemnizaciones.

• Seguridade social a cargo da empresa: cotizacións derivadas da contratación de traballadores mais as correspondentes ao empresario autónomo. Polo que se refire ás aportacións a mutualidades de previsión social, coa reforma fiscal, a partir de xaneiro de 2015 é deducible o 50% da aportación por continxencias comúns. Ata agora só serán deducibles as dos profesionais autónomos non integrados no réxime especial de traballadores autónomos que teñan a alternativa legal de cotizar a unha mutua, cun máximo de 4.500 euros anuais.

• Outros gastos de persoal: inclúe gastos de formación, indemnizacións por rescisión de contrato, seguros de accidentes do persoal, obsequios (ex- cestas de navidade) e contribucións a plans de pensions ou a plans de previsión social empresarial.

• Arrendamentos e cánones: alquileres, cánones, asistencia técnica, cotas de arrendamento financiero (leasing) que non teña por obxecto terreos, solares ou outros activos non amortizables.

• Reparacións e conservación: gastos de mantemento, repostos e adaptación de bens materiais. Non se inclúen os que supoñan unha ampliación ou mellora, xa que se consideran inversións amortizables en varios anos.

• Servizos de profesionais independentes: honorarios de economistas, avogados, auditores, notarios así como as comisións de axentes comerciais ou mediadores independentes.

• Outros servizos exteriores: gastos en investigación e desenvolvemento, transportes, primas de seguros, servizos bancarios, publicidade, relacións públicas, suministros de electricidade, auga e telefonía e outros gastos de oficina non engadidos nos conceptos anteriores.

• Tributos fiscalmente deducibles: o impuesto de bens inmobles (IBI), o imposto de actividades económicas (IAE) e outros tributos e recargos non estatais e tasas, recargos e contribucións estatais. Non serán deducibles nin as sancións nin os recargos de apremio ou por presentar fora de plazo as declaracións de Facenda.

• IVA soportado: só será deducible cando non sexa desgravable a través da declaración de IVA, é decir, que non presenten declaracións trimestrais do IVE e por tanto non teñan dereito a deducirse as cotas soportadas. O que ocorre en actividades exentas do IVE (ex- medicina) e en actividades acollidas a algúns rexímes especiais (réxime especial de recargo de equivalencia e réxime especial da agricultura, ganadería e pesca).

• Gastos financeiros: intereses de préstamos e créditos, gastos de desconto de efectos, recargos por aplazamento de pago de deudas, intereses de demora de aplazamentos dos pagos á Facenda. Non se incluirán os que se deriven da utilización de capital propio.

• Amortizacións: importe do deterioro ou depreciación das inversións contempladas como inmovilizado material ou intanxible afecto á actividade. O seu cálculo realizarase conforme ao estipulado no imposto de sociedades. En estimación directa normal pode revestir maior complexidade ao existir supostos de libertade de amortización.

En estimación directa simplificada, as amortizacións calcularanse linealmente de acordo coa tabla de amortizacións simplificada.

• Pérdidas por deterioro do valor dos elementos patrimoniais: deterioro dos créditos derivados por insolvencias de deudores (sólo si non están respaldados por avais, seguros ,etc); deterioro de fondos editoriais, fonográficos e audiovisuais, e deterioro do inmobilizado intanxible, cun máximo do 20% de fondos de comercio que foran adquiridos.

• Outros gastos deducibles: adquisición de libros, suscrición a revistas profesionais, gastos de asistencia a eventos relacionados coa actividade (cursos, congresos, conferencias), cotas de asociacións empresariais, corporacións e cámaras así como as primas de seguro de enfermidade satisfeitas polo autónomo para él, o seu cónxuge ou fillos menores de 25 que convivan no domicilio familiar, cun máximo de 500 euros por persoa.

• Provisións deducibles e gastos de difícil xustificación: coa entrada en vigor da reforma fiscal, a partir de xaneiro de 2015 estableceuse un tope anual de 2.000 euros á deducción en estimación directa simplificada do 5% do importe do rendimiento neto previo.

• Provisións fiscalmente deducibles: só os autónomos que tributen en estimación directa normal poderán desgravar as facturas non cobradas ou os gastos asociados ás devolucións de ventas.
  
  
  

Hai unha serie de partidas de gasto moi habituais entre os autónomos que presentan algunhas peculiaridades e sempre xeran dúbidas, debido sobre todo ao grado de “afectación á actividade” comúnmente aceptado. Partidas sobre as que Facenda ven sendo cada vez mais esixente en canto aos requisitos para xustificar a afectación á actividade.

En concreto vamos a profundizar en el funcionamiento de los siguientes gastos deducibles:

• Local ou oficina, en alquiler ou en vivenda propia
• Vehículo e gastos asociados: gasolina, mantemento, seguro
• Teléfono móvil
• Gastos de viaxe e dietas: comidas, cenas, billetes de avión, taxis
• Gastos de vestuario

Local ou oficina específico para a actividade.

Non presentan problemas, deberás notificar á facenda os datos de local no momento de darte de alta cumplimentando o correspondente modelo 036 ou 037,  ou presentar unha modificación de datos de ditos impresos no momento de trasladarte a un novo local ou oficina. Poderás desgravarte todos os gastos asociados a ese local: alquiler, reformas, mantemento, luz, auga, teléfono, gastos asociados á hipoteca ou o seguro. Tamén poderás amortizar a inversión realizada se se houbera comprado.

Local ou oficina  na vivenda

Ao igual que no caso anterior debese notificar á Facenda, indicando o porcentaxe do domicilio dedicado á actividade. O normal é que sexa unha habitación ou máximo duas, polo que se afectará entre un 15% e un 50% como máximo se non se quere ter problemas. Os gastos asociados á vivenda poderán desgravarse nese mesmo porcentaxe. 

No caso de estar alquilando, o problema é que se debe ter duas facturas diferenciadas, xa que o aluguer da parte profesional debe incluir IVE. E isto faino moi pouca xente, en boa parte polo engorro que supón para o propietario. Isto  debese a que o alquiler de locais para negocios está gravado co IVE.

Teléfono móbil

Se so se ten unha liña de móvil, Facenda permite imputar un 50% do gasto xa que considera que o 50% restante dedicas a chamadas relacionadas coa vida personal. Así que se o nivel de gasto por chamadas profesionais é moi elevado pode interesar dispoñer de dous teléfonos, un para a actividade profesional e outro para a vida persoal.

Vehículo particular e gastos asociados (mantemento, gasolina, seguro …)

A efectos do IRPF so se admiten íntegramente como gastos no caso de aqueles autónomos que se dediquen a actividades de transporte de viaxeiros, mercancías, ensino de conductores ou actividades comerciais, o que inclúe a taxistas, transportistas, repartidores, mensaxeiros, autoescolas, axentes comerciais e representantes.

O resto de autónomos no poderán deducirse estes gastos polo IRPF e sólo ata un 50% no caso do IVE. Adquirir o coche en renting é unha opción cada vez mais extendida, ainda que está suxeieta as mesmas limitacións fiscais mencionadas no que se refiere á dedución das cotas e do IVE soportado nas mesmas. 

Gastos de viaxes e representación

Poderase desgravar tanto os gastos de desprazamento en transporte público (avión e tren, pero tamén taxis) como os de estancia en hoteis e gastos de manutención (comidas, cenas). Ainda que sempre deberá acreditarse o carácter profesional polo que a realización deste tipo de gastos a diario ou no fin de semana é difícil que sexa aceptada por Facenda.

Por outra parte, o gasto en comidas de traballo é un dos mais controvertidos, conven que os limites á lógica da actividade e se anote sempre  nunha axenda ou o dorso da factura con quen se tivo a comida.

Gastos de vestuario

So se admite o gasto en vestuario profesional como roupa de proteción, uniformes ou outras prendas co anagrama do negocio. O caso dos artistas admite unha interpretación mais flexible.

As seguintes partidas de gasto non terán a consideración de gastos deducibles

• Multas e sancións, incluidos recargos por presentar fora de plazo as declaracións de Facenda.
• Donativos e liberalidades.
• Pérdidas do xogo.
• Gastos realizados con persoas ou entidades residentes en paraísos fiscais.
• IVE soportado  que resulte deducible na declaración do IVE.